Gülşen-i Raz -15-

  1. Bademin çekirdeği bütünüyle bozulur,
    Eğer hamken kabuğunu kıracak olursan!..
  2. Fakat, bir kere olgunlaştı mı, kabuksuz güzeldir!..
    Kabuğundan sıyırıp çıkarırsan, daha iyidir.
  3. Şeriat kabuktur, hakikât ise öz’dür!..
    Tarikat da bu ikisinin arasındadır.
  4. Yolcunun yolda bozulması anlamına gelir öz de kusur etmesi;
    Fakat, öz olgunlaşınca kabuksuz daha iyidir…
  5. Arif kişi, kendi gerçekliğine erişince,
    Öz’e yetişmiş demektir, kabuğu kırması gerekir!..
  6. Varlığı bu âlemde duramaz,
    Dışarı çıkar ve artık hiç dönmez.
  7. Bir kez daha kabuğa bürünür,
    Güneş gibi parlayan özü… Bu dünyada bir tur daha atar.
  8. Sudan ve topraktan beslenen bir ağaç olur;
    Ki, dalları yedinci feleği aşar!..
  9. O tohum, bir kez daha ortaya çıkar,
    Karşı çıkılmaz güce sahip Allah’ın ön tasarımıyla birken yüz olur.
  10. Tohumun mâcerâsı, ağacın çizgisine yansır,
    Noktadan bir çizgi, çizgiden de bir dönüşüm daha olur.
  11. Bu dolaşımda yolu tam anlamıyla olgulaşınca,
    Nokta, en sonunda tekrar başa gelir.
  12. Bir kez daha pergel gibi,
    Başta yaptığı gibi, işe koyulur…
  13. Bir daha, yolu baştan başa katedince,
    Hak, onun başına halifelik tacını koyar.
  14. Bu tenâsüh ile aynı anlama gelmez,
    Bunlar, olsa olsa, tecelli pınarından yansımalardır.
  15. Nitekim birine; “Sonuç nedir?..” diye sormuşlar,
    “Başlangıca dönüştür!..” diye cevap vermiş.

Check Also

Gülşen-i Raz -47-

O gül bahçesinden yeniden koku aldım, Ve adını “GİZEMLERİN GÜLBAHÇESİ” koydum… Onda gönül sırlarından güller ...