Gülşen-i Raz -12-

  1. – Yolcu nasıldır?, Ve nereyedir yolculuk?..
    “Kâmil kişidir..” diye kime diyelim?..
  2. Bir de, “Yolcu kimdir?..” “Yolda giden?..” diyorsun…
    Yolcu, o kimsedir ki, kendi aslından haberdârdır…
  3. Yolu çabucak aşandır,
    Kendini ateşin dumandan arınması gibi berraklaştırandır.
  4. Onun yolculuğunu bir keşif seyri bil, imkândan,
    Vâcib tarafına.. –Noksanlık “nun”unu terk ederek…
  5. Menzillerde tersine bir yolculuk yapar;
    Tâ ki, kâmil insan oluncaya kadar …
  6. Önce şunu bil!. Nasıl var oldu?..
    İnsân-ı Kâmil nasıl doğdu?
  7. Cansız varlıklar âleminde meydana geldi,
    Sonra, göreceli rûhla bilen oldu…
  8. Kudretten bir silkiniş gerçekleştirilince,
    Ondan sonra, Hak’kın sâyesinde irâde sâhibi oldu.
  9. Çocuklukta bu âlemi algılamaya başladı,
    Orada fiilen, Adem’in vesvesecisi oldu…
  10. Parçalar, onda belli bir düzene girince,
    Tekil olan aracılığıyla terkibe doğru yol aldı…
  11. Öfke ve şehvet onda meydana geldi;
    Onlardan da cimrilik, ihtiras, büyüklenme meydana geldi…
  12. Kötü nitelikler belirginleşti;
    Böylece yırtıcılardan, şeytandan ve hayvanlardan daha aşağı oldu…
  13. Bu aşağı nokta, bir alçalıştı;
    Ki birlik noktasının da karşıtıydı.
  14. Fiillerden, sonsuz çokluklar meydana geldi;
    Bundan dolayı, insan, başlangıcın tam karşıtı bir pozisyona geldi..
  15. Eğer, bir tuzakta bağlı kalırsa,
    Sapıklıkta, hayvanlardan daha aşağı olur.
  16. Rûh âleminden bir nûrun yetişmesi başka,
    Cezbenin feyzinden, ya da kanıtın yansımasından…
  17. Gönlü Hak’kın lûtfuna olunca sırdaş,
    Geldiği yoldan geri döner…
  18. Cezbeden ya da kesin kanıttan hareketle,
    Kesin imâna bir yol bulur.
  19. Şu günahkârlar zindanından (siccin) geri döner;
    İyilerin illiyine (yüceliğine) yönelir;
  20. O anda, tevbe niteliğine bürünür;
    Ademoğullarının seçilmişlerinin arasına katılır.
  21. Kötü fiillerden temizlenir;
    İdris Rasûl gibi göklere yükselir.
  22. Kötü niteliklerden kurtulunca,
    Nuh gibi dirençli biri olur.
  23. Cüz’i kuvve bütünde kaybolur;
    Halil gibi, tevekkül ehlî olur.
  24. İrâde Hak’kın rızasına bağlanır,
    Mûsa Rasûl gibi, en büyük kapıya yürür.
  25. Bilgisizliğinden kurtulur,
    İsâ Rasûl gibi semâvi olur.
  26. Bir kalemde bütün varlığı talana verir;
    Ahmed’in ardı sıra Mirâc’a gelir.
  27. Son nokta, ilk ile buluşunca,
    Oraya ne Melek, ne de gönderilmiş elçi sığar!..

Check Also

Gülşen-i Raz -47-

O gül bahçesinden yeniden koku aldım, Ve adını “GİZEMLERİN GÜLBAHÇESİ” koydum… Onda gönül sırlarından güller ...