Gülşen-i Raz -46-

  1. Gâvuroğlunun putu göz kamaştırıcı bir Nûr’dur,
    Putların yüzünden yansımaktadır!..
  2. O bütün gönülleri kemende vurur da,
    Bazen şarkı söyler, bazen de içki sunar…
  3. Ne güzel çalgıcı! Bir nağmesiyle,
    Yüzlerce zahidin harmanına ateş düşürür…
  4. Ne güzel sakî!. Bir kadehle,
    İki yüz yetmiş yıl insanı kendinden geçirir!..
  5. Gece sarhoş olup Tekkeye gider,
    Sofunun efsununu efsâneye çevirir…
  6. Aklı başında olmayan bir sarhoş gibi Medreseye gider,
    Fakih onun yüzünden, çâresiz mahmûr olur…
  7. Sonra seher vakti Mescide varır,
    Orada bir tek kişiyi ayık bırakmaz!..
  8. Onun aşkından zâhidler çâresizdir,
    Evi, barkı terk etmişler…
  9. Birini mü’min, birini de kâfir etmiş,
    O bütün dünyayı fitneye, kargaşaya vermiş….
  10. Meyhâne, dudağıyla onarılmış,
    Mescidler, yanağıyla nûr dolmuş…
  11. Benim her işim, O’nunla kolaylaştı,
    O’nun sâyesinde kâfir nefisten kurtuldum!..
  12. Gönlüm, bilgisine güvenip yüz perde çekmişti üzerine,
    Gurur, kendini beğenmişlik, hile ve zan perdeleri…
  13. Seher vakti o put, kapımdan içeri girdi,
    Beni gaflet uykusundan uyandırdı.
  14. O’nun yüzüyle cânın yalnızlığı aydınlandı,
    Onun sâyesinde, kim olduğunu gördüm!..
  15. Güzel yanağına baktım,
    Rûhumun derinliğinden bir Ah!.. geldi…
  16. Bana dedi ki; “Ey dolandırıcı deli!
    Bütün ömrün nâm ve nâmusla geçti!.
  17. “Bak!. İlim, zühd, kibir ve zan,
    Seni kimden alıkoydu?!.
  18. Yarım saat yüzüme bakmak,
    Binlerce yıllık ibâdete değer!.”
  19. Kısacası, cihânı süsleyen o yanak,
    Bana beni baştan aşağı gösterdi!.
  20. Utancımdan cân yüzüm simsiyah kesildi,
    Geçen ömür ve boş günler yüzünden…
  21. O ay, günyüzünden benim, gördü,
    Canımdan ümit kestiğimi,
  22. Bir kadeh doldurdu ve bana verdi…
    Suyundan içime ateş düştü!..
  23. “Şimdi”, dedi, “renksiz ve kokusuz şarapla,
    Varlık levhindeki nakışları yıka!..”
  24. O pâk kadehi bütünüyle içtim,
    Sarhoş olduğum için yerlere serildim…
  25. Şimdi, ne kendimde değilim, ne de kendimdeyim,
    Ne uyanık, ne mahmûr, ne de sarhoşum,
  26. Bazen onun gözleri gibi sarhoşum,
    Bazen zülüfleri gibi perişan!..
  27. Bazen kendi karakterimden dolayı külhandayım,
    Bazen de O’nun yüzü sâyesinde Gülşen’deyim..

Check Also

Gülşen-i Raz -47-

O gül bahçesinden yeniden koku aldım, Ve adını “GİZEMLERİN GÜLBAHÇESİ” koydum… Onda gönül sırlarından güller ...