Hayrıhi ve Şerrihi !

Ne diyoruz?…

“Hayrın ve şerrin ALLAH`tan olduğuna iman ediyorum”.

Bunu hepimiz diyoruz!.

“Âmentü”yü okurken, “hayrın ve şerrin “ALLAH”tan olduğuna iman ediyorum”diyorsunuz….

Peki gerçekten, yürekten inanıyor musunuz böyle olduğuna..?

Oysa, başınıza bir iş geliyor; “falanca böyle yaptı da onun için” diyorsunuz!…

Öbür yandan da, “gerek hayır ve gerek şer olsun ikisinin de “ALLAH” tarafından geldiğine iman ediyorum” diyorsunuz ya “Amentü”de..

Bak dostum, tekrar et…

” Âmentü Billahi….. hayrıhi ve şerrihi min Allahû Teâlâ”

Hayrın ve şerrin ALLAH`tan geldiğine, iman ediyorum” diyorsun!.

Peki bu dediğin gibi mi yaşıyorsun?…

Her olay içinde ve yaşamının her anında böyle mi düşünüp; olanları böyle mi değerlendiriyorsun?

Eğer dediğiniz gibi yaşayamıyorsan, “Âmentü”nün bu şartına iman etmiyorsun demektir.

Teypte “Âmentü“yü defalarca tekrar eder ezberletirsen, papağan da defalarca tekrar eder!..

Senden de bu kelimeler tekrar tekrar çıkabilir… O takdirde, sana da mü`min, yani bunlara iman etmiş, derler; ağzından çıkanlara bakarak…

Ancak, her an, karşılaştığın her fiilde;

-“hayır ve şer” hepsi de ALLAH tarafından bana geldi, “O”nun takdiri üzere bu olay benim için oluştu!..

diyemiyorsan; sen, henüz “Âmentü”deki bu hükmü kabul etmiş değilsin!.

Bak şu âyetin anlamını iyi kavra… Sonra da ister “İMAN ET”, istersen de reddet!.. Keyfin bilir…

“…EĞER ONLARA BİR HAYIR GELİRSE;

-BU ALLAH`TANDIR!.. DERLER…

EĞER ONLARA BİR ŞER GELİRSE;

-BU SENDENDİR!.. DERLER…

DE Kİ:

-HEPSİ ALLAH`TANDIR!.” (4-78)

Kurân-ı Kerim’in bu hükmünü kabul ve tasdik ediyor musun, etmiyor musun?

Mü`min, “âmentü”ye iman eden; bu esaslara “iman” eden demektir!.. Sen şimdi mü`min misin, değil misin?

“Hayrıhi ve şerrihi min ALLAH” ifadesinin idrakında mısın ve bu prensibi kabul ediyor musun ?…

Bu gerçeği kavradıysan mesele yok!.

Bu gerçeği farketmiş ve idrak etmiş değilsen; benim yönümden yine mesele yok!… Beni ilgilendiren bir konu değil!..

Bak dostum, olay senin sorunun!. Sen tek başına Âhıret denen ölümötesi yaşama geçeceksin, diri diri mezara gireceksin ve o mezarda milyarlarla sene, dünyada elde ettiklerinin sonuçlarını yaşayacaksın; hoş veya nahoş!.

İster Kur`ân hükmüne dayanan “Âmentü”deki bu prensibi kabul eder ve ona göre yaşamına yön verirsin; istersen de iman etmez, kabul etmez, dilediğin gibi yaşar, sonuçlarına katlanırsın!.

Şimdi burada önemli olan bir sual var…

Niçin “Hayrıhi ve şerrihi min ALLAH” deniyor da “min Rabbihi” denmiyor?…

Yani, “hayır ve şerrin“, “Rab”binden olduğu değil de “ALLAH”tan olduğu ifade ediliyor.

“Hayır ve şer ALLAH”tandır, “Rab”binden değil!… Çünkü senin nefsinden zuhur eden şeyler senin “Rab“bindendir.

Karşındakinin nefsinden zuhur eden şeyler de onun “Rab”bindendir.

Buna karşın tümüyle her varlıktan denince, bütün varlıkların “Rab”bı, “Rabbülâlemin” olan “ALLAH”tır!..

“ALLAH” kendindeki hangi mânâyı ortaya çıkarıp seyretmeyi dilemişse, o isimler bileşimini ortaya koymuş; ve o terkibin mânâsı, o fiilin “Rab“bı olmuştur!..

Bu yüzdendir ki, bütün fiiller, o fiilin yaratıcısı olan Rabbül Âlemin”den, yani “ALLAH” tarafındandır!. Onun için denmektedir ki “Hayrıhi ve şerrihi min Allahû Teâlâ“… “Min Rabbihi” değil..

“HAYR” ya da “ŞER” diye nitelendirdiğin olaylar, ALLAH`ın türlü isimlerinin mânâsı olarak senin karşına gelmektedir!.

Yani, senin karşılaştığın “hayır ve şer” diye tanımladığın bütün olaylar, “ALLAH” isimleri ile işaret edilen mânâların, fiiller âleminde, ef`al âleminde ortaya çıkmasıdır.

İşte bu sebepledir ki, “karşılaştığın olayı kişiden veya hayvandan veya cinden bilme; ALLAH`tan bil”dir “Âmentü”nün  bu prensibinin mânâsı.

Sen ne zaman ki ALLAH`tan bilmez de, birimden; yani belli bir isimden, falanca ya da filancadan bilirsen; o fiili meydana getiren gerçek fail olarak ALLAH`ı bilmezsen “ALLAH“tan gâfil oldun demektir!.

Veya bir diğer ifade ile, ALLAH`ın senin yetişmen amacıyla o fiili, o olayı meydana getirdiğini ve senin karşına çıkardığını farketmezsen “ALLAH”tan perdelenmiş olursun.

Oysa amaç, her şeyin sahibi olan ve heran her şeyde murad ettiğini yapan “ALLAH`a iman” ile bu dünyadan geçip gitmek en azından…

Yani, ALLAH`ı müşahede etmek!. Yani, “ALLAH”a şehâdet etmek!… “Eşhedü….” diyebilmek!..

Öyleyse başına gelen hayrı ve şerri birimden değil, -“birim” tabirini en geniş anlamı ile kullanıyorum, ve bu yüzden bir isim kullanmıyorum- ALLAH`tan bilmek zorundasın.

Bu nedenledir ki, eğer mü`min olarak bu dünyadan geçip gitmek istiyorsan…

“Hayrıhi ve şerrihi min ALLAH” cümlesini her an hâfızanda tutup; bütün olaylara ve birimlere “MİN ALLAHÛ TEÂL” yani “ALLAH`TAN” anlayışı ile bakmak mecburiyetindesin, !..

Bunun aksine bir düşünüş, seni, farkında olmadan “Âmentü” prensiplerine iman çizgisinden çıkartıverir!.